Spisu treści:
- Historia słowiańskiego dywanu
- Maty wejściowe
- Dywany do korytarza
- Nowoczesne trendy w produkcji dywanów
- Jak zrobić dywaniki własnymi rękami
Wideo: Jak Zrobić Dywanik Do Domu
2024 Autor: Douglas Hoggarth | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:33
- Historia słowiańskiego dywanu
- Maty wejściowe
- Dywany do korytarza
- Nowoczesne trendy w produkcji dywanów
- Jak zrobić dywaniki własnymi rękami
Jednym z tych ulubionych elementów wystroju jest zdecydowanie dywan. Niedawno zmienił się modny trend dekoracji wnętrz dywanikami w stylu orientalnym. Przekształciła się w coś nowego, minimalistyczno-przytulnego, nieskomplikowanego, ale wyłącznie dopełniającego każde wnętrze. Tkane, filcowane i dziane dywany z całą swoją prostotą potrafią organicznie wkomponować się w niemal każde wnętrze, rozcieńczyć surowe minimalistyczne linie nowoczesnych wnętrz organicznych, dodać bioniczny komponent do klasycznego wzornictwa, sprawić, że statyczne „stare” style będą ciekawe i nowoczesne, staną się eleganckim dodatkiem do stylowych wnętrz art deco, nowoczesny, pop-art itp.
Znaczenie wystroju podłogi i rękodzieła implikuje również jego wysoki koszt. Okazuje się jednak, że stworzenie takiego produktu, jakim jest dywanik domowy, jest dostępne dla każdego. Co sprawia, że technika wytwarzania dywanu różni się od innych technik artystycznych? Są to w większości niedrogie ręczne metody produkcji, więc nie tylko projektanci znający nazwisko mogą tworzyć piękne dywany.
Historia słowiańskiego dywanu
Tkactwo powstało u zarania ludzkości, ponad 25 000 lat temu. Produkcja dywaników, chodników, ścieżek pojawiła się wraz z pojawieniem się ręcznego tkania i dziewiarstwa. Niemal każdy zakątek świata ma swoje własne tradycyjne techniki produkcji dywanów, które ewoluowały w kierunku światowej sławy ręcznie tkanych technik tkackich, których tajemnice przekazywane są z pokolenia na pokolenie.
Dobrze znaną techniką jest tkanie perskich dywanów. Rozprzestrzenianie się technologii dywanów na bazie wełny wiąże się w większym stopniu z rozwojem hodowli bydła i dostępnością wełny jako materiału do produkcji. Dywany były zarówno ozdobą, jak i izolacją mieszkań koczowniczych, a ponadto były idealne do transportu, ponieważ zajmowały mało miejsca. Produkcja małych dywaników była początkowo kojarzona z religijnymi rytuałami orientalnymi, unikalne ręcznie tkane wzory prezentowane są w muzeach. Ręcznie tkane dywany perskie nadal wykorzystują prawie filigranową technikę tkania, której nie można odtworzyć za pomocą maszyn i mają one fantastyczną wartość.
Krosno z XIX wieku i rzemieślniczka Evseeva Lidia Ivanovna, wieś Kroshnozero, Karelia
Wśród ludów słowiańskich dywany i chodniki należą do technik „oddolnych”, które nie wymagają wysokiego poziomu umiejętności, takich jak tkanie cieńszych tkanin, tkanie koronek, koronkarstwo. W chatach rosyjskich zwyczajowo przykrywano dywanikami ławki, skrzynie, miejsca do spania na piecach. Z biegiem czasu gospodynie domowe zaczęły używać ich do izolacji podłóg oraz jako element wystroju, jako dywaniki przy łóżku lub przy wejściu. Zastosowanie to miało początkowo tylko element praktyczny, ponieważ chaty często rano ochładzały się, a chodzenie po zimnej podłodze po śnie często prowadziło do chorób układu oddechowego. Dopiero z czasem dywany stają się przedmiotem tradycyjnego słowiańskiego wystroju.
Samodziałowy dywanik w rosyjskiej chacie
Tkane ścieżki, okrągłe dywaniki tradycyjnie robiono z rzeczy, które służyły swoim czasom, jest to swego rodzaju technika obróbki, nadająca nową jakość starym rzeczom. Tory samodziałowe stały się popularne w XIX wieku. Jako materiał używano również lnu, konopi, łyka i słomy, czyli materiałów, których nie można było wykorzystać do tkania. Do wchodzenia do chat używano dywaników z grubych materiałów, a na narzuty używano bardziej miękkich tkanin. Początkowo tkaninę pocięto na długie kawałki o szerokości 0,5-2 cm, a następnie zwinięto na wrzecionie. Następnie utkano je w zwykły sposób, używając nici z wytrzymałego materiału - konopi, lnu i bawełny - jako osnowy. Zwykle metoda tkania dywanów opierała się na technice dwóch nitek, ale były też dywany tkane na trzech i czterech nitkach. Do tkania dywanów używano specjalnych trzciny z większymi zębami, używano ich do wbijania nici w pojedynczy materiał.
Rosyjskie dywany samodziałowe w nowoczesnym wnętrzu
Z reguły w rysunkach i zdobieniach ścieżek nie było specjalnego znaczenia eklektycznego, co jest typowe dla innych technik robótek ludowych. Efekt dekoracyjny uzyskano dzięki różnej kolorystyce nici, przede wszystkim są to ścieżki „nieregularne” bez rytmicznego wzoru. Nie było systemu zmiany koloru nici, ścieżki przypominały malownicze pole i zawsze doskonale zdobiły wnętrze. Do zdobienia dywanów zastosowano różne techniki, np. „Kokardki” i „motyle”, które wykonano z kontrastowych wstawek z wypukłym włosiem. Do skomplikowanych wzorów zastosowano znane techniki tekstylne: zawijanie, tkanie wtopione, palcowanie ręczne. Jako ozdobę lub obramowanie raportu wykonano „warkocze” - biało-czerwoną lub czarną nitkę skręcano razem i układano na pasie wzoru.
Dywan z okrągłym warkoczem
Oprócz dywanów samodziałowych w Rosji popularne były okrągłe dywany. Do tkania takich dywanów zastosowano bardziej złożoną technikę oplatania, na podstawie której nieco później, dla uproszczenia, użyliśmy zszytych ze sobą plecionych warkoczyków, a także szeroko stosowano dywaniki szydełkowe. Jako główny wzór szydełkowania stosuje się zwykły pojedynczy szydełko.
Dywan na szydełku
Maty wejściowe
Wejście do mieszkania ma określone znaczenie. Dywaniki wejściowe to znak rozpoznawczy każdego domu, przekazują emocje właścicieli, radośnie witają każdego, kto wszedł, chronią dom przed „złą” energią i złym okiem. Ponadto maty wejściowe powinny być funkcjonalne, solidne, wykonane z gęstych, szorstkich materiałów, często na gumowanej podstawie. Dywaniki wejściowe są zwykle wykonane z ciemnych materiałów, aby mniej się brudziły. Idealnym rozwiązaniem na wejście będą jasne wielokolorowe rustykalne dywaniki, na których nie widać brudu.
Mata wejściowa tkana ze słomy
Popularnym rozwiązaniem na wejście będą różnorodne dywaniki ze słomy, które można samodzielnie utkać - stosowane są zarówno techniki warkoczyków, jak i tkane. Jedyną wadą takich dywanów jest fakt, że z biegiem czasu słoma zaczyna się kruszyć, ale wysoka jakość użytkowania takich dywanów wynosi kilka lat.
Wykonanie okrągłego dywanu z wytrzymałej kolorowej liny
Do produkcji mat wejściowych zaleca się stosowanie sztywnych grubych linek, których dekoracyjność nadają dywaniki różne kolory. Mocowanie liny w takich dywanach można wykonać na różne sposoby. Ozdobna część dywanika wykonana ze sznurka mocowana jest silikonem lub klejem, a następnie przyklejana do gumowanej podstawy. Taki dywan można z powodzeniem używać na zewnątrz.
Dywany do korytarza
Wygląd, faktura, rozmiar dywaników korytarzowych zależy od rodzaju pomieszczenia. Wśród nich najbardziej odpowiednie są samodziałowe ścieżki, szczególnie w przypadku długich wąskich korytarzy. W małych mieszkaniach można zastosować dywaniki o różnej wielkości i kolorystyce, materiał do produkcji dobierany jest na podstawie wymaganej funkcjonalności dywanu, żywotności, ilości mieszkańców na stałe przebywających w mieszkaniu. Im mniej wymagań dotyczących trwałości, tym większe możliwości kreatywności.
Tkanie dywanu z liny metodą szydełkową taki dywanik można wykorzystać na korytarzu, salonie, sypialni
Oczywiście tradycyjna słowiańska technika robienia dywanów pozwala na wykonanie czegoś więcej niż tylko pokrycia podłogowego. W tej chwili wielokolorowe ścieżki są pełnoprawnym wystrojem, który dodaje życia każdemu wnętrzu. Element ozdobnej organiki, dający możliwość drugiego życia, zaskakująco pozytywne kolorowe obrazy sprawiają, że tak tradycyjny wystrój jest popularny. Ważne, aby takie szmaty były dobrze wyprane, nie ścierały się, nie gromadziły kurzu, czym nie mogą się pochwalić inne wykładziny podłogowe prezentowane w szerokiej ofercie sklepów. W większości przypadków te dywany są naturalne, chociaż można również użyć tkanin syntetycznych. Dywany mogą być wełniane zarówno latem, jak i zimą. Dywaniki zastępcze są bardzo wygodne do przechowywania zwiniętych w szafie.
Dywan na szydełku z cienkich bawełnianych szmat
Nowoczesne trendy w produkcji dywanów
Projektanci od dawna stosują ręcznie robione techniki wykonywania różnych dekoracji, a dywany nie są wyjątkiem, które oferują ogromną przestrzeń na kreatywność i wyrażanie siebie. Zastosowane techniki pozwalają na stworzenie niemal każdego wzoru, eksperymentowanie z kolorem oraz tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań. I zawsze kolorowe dywaniki będą kojarzyć się z pozytywnymi emocjami. Uwielbiają je rozdawać, dekorować wnętrza i tworzyć je samodzielnie.
Współczesny dywan na szydełku
Prostą i niedrogą techniką tkania dywanów jest oczywiście technika splatania i zszywania poszczególnych warkoczy. Użycie różnych materiałów pozwala na oszałamiające eksperymenty, np. Wytwarzanie dywaników z tasiemek polarowych w różnych kolorach. Te dywaniki mogą służyć jako narzuty, serwetki. Nowe materiały do tkania pozwalają oczywiście na dokładniejszy dobór kolorów, staje się bardziej harmonijny i wyrafinowany. Mistrzowie wykorzystują miękkie przejścia między odcieniami, eksperymentują z kształtem dywanu, tworzą niesamowite kolaże pasujące do niemal każdego wnętrza. W poniższym przykładzie warkocze są splecione razem, a do szycia dywanu używany jest ścieg zygzakowy.
Przedmiotem autorskiego projektu stają się dywaniki dziecięce i do sypialni. W tej chwili produkowane są miękkie dywaniki z pomponami, puszyste dywaniki i maty z polędwicy. Takie dywaniki zajmują godne miejsce w pobliżu kominków, w pobliżu łóżek, w żłobkach.
Miękka mata z pomponem
Mata pikowana na bazie tkaniny
Dywan dziecięcy wykonany z pomponów
Dywany można wykonać techniką gobelinową, być może będą to najdroższe dywany, ale efekt przewyższy to, co zostało wymyślone. Technika tkania gobelinów stała się ostatnio coraz bardziej popularna, dlatego jest wykorzystywana przez rzemieślników do wytwarzania drogich, designerskich dywanów. Gotowy szkic, staranny dobór wątków pozwala uzyskać dodatkowy efekt. Dla wygody wykonania do podstawy przymocowany jest pełnowymiarowy kolorowy szkic. Tkanie dywanów techniką gobelinową jest żmudną i powolną pracą, ale wynik jest wart czasu.
Proces produkcji dywanów i gobelinów
Jak zrobić dywaniki własnymi rękami
Możesz samodzielnie wykonać dywaniki na kilka sposobów. Najprostszą metodą jest zaplatanie dywanów. To opłacalny, prosty i skuteczny sposób na stworzenie pięknego dywanu według własnego projektu, który idealnie pasuje do Twoich preferencji.
Derki warkocze mogą mieć zupełnie różne kształty. Jeśli zdecydujesz się zrobić dywan ze starych rzeczy, nić szmatki powinna być odpowiednio przygotowana.
Aby uzyskać piękny splot warkocza, ważne jest, aby wykonać czyste połączenia między szmatami. Można to zrobić na przykład w następujący sposób:
Derki warkocze można również tkać na spodniej stronie, eliminując konieczność szycia warkoczy.
Wzór tkania dywanu oparty na: 1 - tkaniu lewostronnym; 2 - prawidłowe tkanie; 3 - tkanie ze szczeliną; 4 - splot kompaktowy; 5 - tkanie ze zmiennym nachyleniem; 6 - tkanie ze stałym nachyleniem
Tkanie dywanu można wykonać na dość prostym sprzęcie, a długość dywanu można również regulować, zmieniając układ tkaniny. Dywany radialne są tkane tą samą techniką z promieniowo zamocowaną podstawą. W zależności od grubości nici tkaniny można regulować rozmiar powtórzenia, oczywiście im cieńszy oryginalny materiał, tym cieńsza będzie nić. Jak pokazano powyżej, cienkie tkaniny są wzmocnione w kilku zakładkach.
Alternatywą dla tkania na krośnie może być szydełkowanie. Z tkanin lnianych i bluzkowych uzyskuje się ponadto bardzo piękne dywaniki. Jeśli wykonujesz nitkę z małych kawałków materiału, zalecamy przycinanie jej po okręgu, aby uniknąć wielokrotnych połączeń. Przygotowanie nici i samo tkanie to żmudne procesy, z reguły wyplatanie 1 m 2 dywanu zajmuje około 5 godzin.
Na gotowym produkcie musisz dobrze naprawić wątki osnowy. W wielu przypadkach brzegi toru obszywane są taśmą, która może stanowić dodatkową ozdobę. Najczęściej nici osnowy są mocowane i pozostawione jako grzywka, która zdobi krawędzie toru. Tkanie na bazie pozwala na wykonanie różnorodnych wzorów. Faktura dywanu zależy od grubości nici; im cieńsza nić, tym bardziej dywan będzie wyglądał jak gobelin.
Podsumowując, powiedzmy kilka słów o tworzeniu dywanów runowych na podstawie. Te dywaniki są przyjemne dla ciała, a technika pozwala na tworzenie najbardziej skomplikowanych wzorów. Aby utkać dywan, musisz przygotować mocną podstawę z rzadkimi nitkami i przygotować nici o tej samej długości. Zazwyczaj te dywany są wykonane z przędzy. Stos jest mocowany zgodnie ze schematem pokazanym na zdjęciu.
Ciekawym rozwiązaniem jest również produkcja dywaników z pomponów, w tym celu należy najpierw wykonać pompony zgodnie z poniższym schematem, a następnie przymocować je do podstawy. Różne kolory mogą być używane do tworzenia różnych wzorów, dzięki czemu dywaniki z pomponami to doskonały sposób na pozbycie się odpadów przędzy.
Schemat wytwarzania pomponów
Mocowanie pomponów do podstawy
Różne warianty dywaników - wejściowe, nocne, ścieżki, dywaniki, pozwalają nam uczynić każdy, nawet najbardziej skromny dom, przytulnym i wygodnym. Dywaniki mogą być wykonane z różnych materiałów, zaprojektowanych na różne pory roku. Są wygodne do przechowywania, czyszczenia, wystarczająco odporne na zużycie. Ponadto stare techniki robienia dywanów pozwalają pozbyć się nudnych rzeczy i nadać im nowe życie w postaci dywanika, który zachwyci oko przez długie lata. Wszystko zależy od Twojego pragnienia, możliwości i wyobraźni. Każdy dywan będzie oryginalny i prawdziwie autorski.
Zalecane:
Jak Zrobić Mauerlat W Domu Termalnym
Technologia instalacji Mauerlat w domu termalnym różni się nieco od instalacji w zwykłym domu murowanym. Mauerlat to drewniany kwadratowy lub prostokątny pręt, na którym jest drewniany
Jak Zrobić Wysokiej Jakości Tynk Do Izolacji Domu Własnymi Rękami
Ostatnio bardzo popularne stało się wykorzystanie naturalnych materiałów w budownictwie. W artykule skupimy się na tynku glinianym jako materiale do dekoracji wnętrz i izolacji ścian zewnętrznych
Jak Zrobić Toaletę W Prywatnym Domu
Poszczególne domy radzieckie z reguły nie mają zwykłych udogodnień. Dlatego zrobienie toalety w prywatnym domu nie jest łatwe, ponieważ trzeba nie tylko znaleźć odpowiednie miejsce, ale także je tam przynieść
Oświetlenie Schodów W Domu: Jak Zrobić Automatyczne Oświetlenie Stopni
Czasami schody nie są bezpieczne. Zwłaszcza w ciemności, kiedy strome stopnie starają się wyślizgnąć spod stóp. Wysiłek włożony w stworzenie automatycznego systemu oświetlenia jest tego zdecydowanie wart. Zatem nie
Jak Zrobić Podłogi Na Ziemi W Prywatnym Domu Własnymi Rękami
Podłoga na ziemi w prywatnym domu, wykonana ręcznie według zaleceń specjalistów, jest mocna i trwała. Gładka, antypoślizgowa powierzchnia i niska przewodność cieplna to również wskaźniki jakości. Każdy